Hagedis

Tijdens graafwerkzaamheden bij een muur verschijnt plots een hagedis. Ze beweegt loom en laat zich goed fotograferen.
Even getwijfeld of het dan toch misschien een salamander is, daar dit wezen zo rustig blijft bewegen! Maar er is helemaal geen water in de buurt!

Dan maar wat info opgezocht:
"Sommige hagedissen leven in zanderige gebieden. Ze zijn daar helemaal op aangepast. Ze hebben bijvoorbeeld grotere poten, zodat ze minder snel wegzakken in het zand. Door hun oogleden zijn ze goed bestand tegen zandkorrels. Sommige hagedissen hebben een schutkleur. Lichte kleuren beschermen de hagedissen vaak tegen de felle zon."

Dus toch een hagedis, een zandhagedis zullen we maar zeggen. Ook de verschillen in schutkleur zijn duidelijk te zien.

Bovenste foto: bruin; er onder: donker grijs

 18 juli 2013

Appelbovist

Aan de voet van de berkenboom in aanraking gekomen met de schoffel.

Rijpe aardappelbovisten scheuren bovenaan open en verspreiden een geel/zwart poederend sporenstof!

Niet eet- en verteerbaar.
Bovendien zwak giftig.

Het eten van volwassen aardappelbovisten kan leiden tot braakneigingen, zelfs hartklachten.

30 jui 2013 - 22.30 uur

Ingekorven vleermuis

De zolder van abdij Lilbosch herbergt één van de enige twee kraamkolonies van de ingekorven vleermuis in Nederland.

De ingekorven vleermuis is een nachtdier dat pas laat tevoorschijn komt. In vaste vliegroutes vliegt hij naar zijn jachtgebieden.

Hij jaagt vlak boven het bladerdak van bomen. Hij cirkelt boven de bomen, daar al hangende lokaliseert hij de prooi en deze vangt hij in een korte vlucht.

 18 april 2013

Grote Bonte Specht

Een drumsolo verraadde zijn aanwezigheid en was door de late aanwas van bladeren te bespieden in de hazelaar.

De specht roffelt op takken om territorium
en paarband te versterken.

Een specht krijgt daarbij geen hoofdpijn doordat de hersenen in een soort schokdempers zijn ingekleed.

 23 maart 2013

De groenling

Het is de grootste geel-groene vink. Van oorsprong is hij een schuwe vogel, inmiddels heeft hij zich goed aangepast aan het leven in tuinen.

Het is dan ook een regelmatige tuingast en is veelal te vinden op voederstations die pinda's en zonnepitten in de aanbieding hebben.

Waar grote troepen groenlingen zich ophouden, zijn de aangeboden zaden in een mum van tijd opgegeten. Ze zijn vrijwel geheel afhankelijk van zaden.

Ze eten zelfs restjes op de grond die andere vogels hebben laten vallen.

 19 maart 20133

Vlaamse Gaai

De wetenschappelijke naam 'Garrulus glandarius' is vrij te vertalen als 'voortdurend krassende eikelzoeker', en dat typeert de gaai uitstekend.

 Gaaien zijn bekend om de prachtige, opvallende blauw-zwart gestreepte vleugelbocht.

Van oorsprong zijn gaaien vrij schuwe bosvogels, maar net als merels en kool- en pimpelmezen, zijn ook gaaien nu volop te vinden in de buurt van de mens.

Het voedsel van gaaien bestaat voornamelijk uit insecten, aangevuld met eieren en jongen van onoplettende zangvogels.

Gaaien hebben in bosgebieden de functie van indringer-alarm; veel (zoog)dieren reageren op de alarmroep van gaaien en verbergen zich voor het naderende onheil.

 17 maart 2013

Eekhoorn

De eekhoorn is een dagdier, dat zich meestal vlak na zonsopgang al laat zien. Ze zijn voornamelijk na zonsopgang en vlak voor zonsondergang actief.

De eekhoorn voedt zich met name met plantaardig materiaal als noten en zaden van sparren. Verder eten ze knoppen, paddenstoelen, stukken boomschors, en soms dierlijk materiaal, als insecten, eieren en zelfs jonge vogels.

's Winters laten ze zich alleen 's ochtends zien. De eekhoorn houdt geen winterslaap. In plaats daarvan houdt hij zich bij gure dagen in zijn nest verborgen, en bezoekt hij op betere dagen 's ochtends zijn wintervoorraad.

12 maart 2013

De Goudvink

Door de heldere kleuren is het mannetje met geen enkele vogel te verwarren, vooral de oranje-rode buik is onmiskenbaar. Het vrouwtje is veel minder helder gekleurd, maar is net als het mannetje te herkennen aan de witte stuit, de zwarte staart en de zwarte kruin. Vooral in de vlucht vallen de witte vleugelstrepen en de witte stuit op, die beiden afsteken tegen de verder zwarte vleugels en staart.

Het nest wordt gebouwd in een naaldboom of in dicht struikgewas, waarbij de goudvink eerst een onderlaag van gras en takjes maakt, voordat daarop het echte nest gebouwd wordt.

Goudvinken verblijven het hele jaar in Nederland, maar in sommige winters komen vogels uit Scandinavië in vrij grote getallen overwinteren in de Nederlandse duingebieden.

Hoewel de goudvink in het broedseizoen in paartjes leeft, vormen de vogels 's winters vaak kleine groepen.