Intro

donderdag   30 oktober  2008

 De Voorbereiding

De voorbereiding voor een etappe begint al enkele dagen van tevoren. In dit verslag wordt daar kond van gedaan.
Het begint met het uitstippelen van de dagetappe: Het vertrekpunt is duidelijk en staat vast (de plek waar we de vorige keer gebleven zijn).

Dan wordt bekeken hoeveel kilometer we gaan lopen: we willen onder de 20 kilometer blijven, liefst tussen 10 en 15 km! Voor de etappe van  vandaag nemen we het boekje erbij en richten ons aanvankelijk op het plaatsje Knegsel als einddoel; dat zou 16 km betekenen.

Daarna op de site "9292ov.nl openbaar vervoer" het plannen van de reis van eindpunt (waar we de auto neerzetten) naar het startpunt (midden in een bos langs de drukke weg Waalre-Valkenswaard). Na wat zoeken komt als resultaat dat we eerst naar Veldhoven moeten, overstappen voor de bus naar Eindhoven en dan overstappen voor de bus richting Valkenswaard. Al met al zijn we veel te veel tijd kwijt met reizen (en wachten bij het overstappen); dat is niet leuk meer. Dus Knegsel is geen optie.

Verder lopen tot het volgende dorpje waar eventueel een bus stopt, betekent 6,5 km erbij tot in Vessem wat de totaalafstand op 22,5 km brengt. Ook dat is ook geen optie, te ver.

Dan maar terugbladeren in het boekje en iets eerder stoppen in het plaatsje Steensel. Dat brengt de totaalafstand op 13 km. Dat is goed te doen. 9292ov.nl laat weten dat van hieruit de startplaats in een dik uur te bereiken is met 1 keer overstappen. Eerst met de bus om 10.19 uur van de Eindhovenseweg in Steensel naar Station Eindhoven met Bus 149 van Veolia. Dan overstappen om 10.51 uur op Station Einhoven in Bus 171 Veolia richting Valkenswaard en uitstappen bij bushalte Lissevenweg in Waalre. We komen daar om 11.08 aan en moeten dan nog 10 minuten lopen naar het startpunt van de etappe.

De dag voor de wandeling bestuderen we de weersverwachting van het KNMI en die luidt:

Morgen hebben we met vrij veel bewolking te maken, maar af en toe
breekt de zon nog wel door. Later op de dag neemt in het zuiden van het
land de kans op regen toe. Eerst staat er maar weinig wind maar later
waait er een matige, langs de kust vrij krachtige oostenwind. De
maximumtemperatuur wordt ongeveer 8 graden.

Nou, dat is te doen, later op de dag is er kans op regen, dus op tijd vertrekken dat we voor de buien thuis zijn.

Dan nog even langs Jan Linders voor proviand; we nemen altijd (meestal) krentenbollen mee: compact, maagvullend en rozijnen leveren energie.  Energiedrankjes hadden we al eerder gekocht.

Toevallig ook de strippenkaart vol, daar moeten we dus ook nog voor op pad. Op naar het minipostkantoortje in de groentewinkel op de Houtstraat, ze hadden er nog net een van 16 strippen in voorraad. Eigenlijk te weinig ... maar vooruit, beter dan niks.

Zo, nu de Eindhovenseweg in Steensel in de TomTom programmeren (hoeft dat morgen niet meer), dan weet ik hoe lang ik er met de auto over doe en neem een kwartier speling om te zoeken naar de bushalte cq parkeerplaats (zie vorige etappe). We zijn klaar voor vertrek, maar eerst nog een nachtje goed slapen!

22e Etappe:  Waalre (Aalst) - Steensel ( 13,5 km )

vrijdag   31 oktober  2008

Gastschrijver maakt aantekeningen

Zoals hierboven beschreven is de reis goed voorbereid. Helaas blijkt dit echter  geen garantie voor een vlekkeloos verloop.

De zoektocht door het hele huis naar een heuptasje – vijf minuten voor het geplande vertrek – levert geen resultaat op. Ook de muts met het Stones-tongetje is spoorloos verdwenen. Dan maar een andere tas en andere muts, want het is koud buiten.

Om vijf over negen vertrekken we “goed gemutst” richting Steensel, het eindpunt van de etappe van vandaag. Daar parkeren we om tien uur de auto bij de kerk. 

Wandelschoenen aan en op ons gemak naar de  bushalte, want volgens de reisplanner hebben we nog ruim de tijd.We halen de bus, die volgens onze gegevens tien minuten te vroeg is, maar net. Blij laten we ons op de achterbank van de bijna volle bus naar het station van Eindhoven hobbelen.

Daar aangekomen, hebben we ruim de tijd om een bezoekje aan het toilet te brengen en een saucijzenbroodje te kopen. Het wachten is op bus nummer 171 richting Valkenswaard, vertrektijd 10.51 uur. De bus is echter van de naam Bommel voorzien, waar we pas op het laatste nippertje achter komen. Alweer geluk gehad. Jan weet zelfs de naam van de bushalte waar we uit moeten stappen om dichtbij het beginpunt van onze wandeling te komen: Lissevenlaan.

De afstand valt bij nader inzien tegen, het had een bushalte verder moeten zijn. Na een kwartier lopen komen we bij het punt waar we de vorige keer gestopt zijn – Vlasroetlaan – aan en beginnen uiteindelijk na een “pelgrimage” van bijna twee en een half uur om vijf voor half twaalf aan het echte pelgrimspad.

Je moet er iets voor over hebben.

In de bosrijke omgeving waar we nu doorheen lopen, liggen prachtige villa’s, verscholen in het groen, met enorme hekwerken eromheen en beveiligingssystemen met camerabewaking. Hoe rijk moet je zijn om zo te kunnen wonen?

Buurtschap Loon

Via bos- en veldwegen komen we uit bij het gehucht Loon. Een verrassend plaatje van een driehoekige brink met oude, opgeknapte boerderijtjes er omheen. We wanen ons even in een andere tijd en in Drenthe. Terecht heeft dit gebied de bestemming beschermd dorpsgezicht gekregen.

Onderweg worden regelmatig foto’s gemaakt van paddestoelen. “Voor Gemma”, zeggen we er steeds bij, vanwege haar enthousiasme voor de leuke “hoedjes”.

Bij de oversteek van de Dommel wordt de Dommelmolen vereeuwigd en vervolgen we onze weg via een campingterrein; interessant om te zien hoe mensen hun tweede woondomein vormgeven, al ligt het er nu wat verlaten en troosteloos bij.

Watermolen bij de Dommel
 

Door weilanden en een lange bomenlaan bereiken we een bos, waar bij de aanblik van een op een boom gespijkerd uithangbordje de verzameldrift van Jan ineens de kop opsteekt: “Veur in mien hökske”. Hij vergeet zelfs een foto te maken van de oorspronkelijke situatie.

We zijn toe aan een bankje: even een zitpauze om onze krentenbollen op te eten. Eén van onze ervaringen tijdens onze wandeltochten is helaas, dat we vaak banken tegen komen op plekken, waar we ze niet nodig hebben en zodra we ernaar verlangen, zijn ze in geen velden of wegen te bekennen. In dit geval duurt het nog zo’n twintig minuten voor we de eerstvolgende bank bereiken.

Traditiegetrouw wordt dit moment met de zelfontspanner gefotografeerd. We maken er een romantisch plaatje van, je zou er zomaar opnieuw verliefd door kunnen worden, de louterende werking van een wandeling in de natuur.

Om half twee hervatten we onze tocht, waar ik even later door een al te enthousiaste hond besprongen word, waarvoor ikzelf minder enthousiasme kan opbrengen, door de smerige broek die ik eraan overhoud. Gelukkig hebben we een wasmachine.

We verbazen ons een stukje verder over de wel erg uitbundige markering van de lange afstandsroute, die met dikke strepen verf rondom enkele bomen is aangebracht.

Dit kan dus niet missen, denken we. Kort daarna zijn we het spoor bijster.Het loont niet om terug te gaan zoeken en we vervolgen onze route op goed geluk langs vers omgeploegde akkers in de richting van een in de verte zichtbare kerktoren.
Onderweg passeren we een aantal aankondigingen van een mevrouw, die 40 jaar wordt. Omdat er echter een foto van een kind op staat, gaat Jan niet over tot “kidnapping” voor de verzameling in zijn hokje.

Nancy, 40 jaar !
 

We komen uit in het dorpje Riethoven, waar we na bestudering van enkele informatieborden ontdekken, dat er meerdere met wit-rode markeringen lange afstandswandelingen (o.a. de Grenslandroute en een NS- wandelroute) door elkaar heen lopen. Geen wonder dat we ons “misleid” voelen.
Via de Schoolstraat komen we uiteindelijk weer op het goede pad.

"Welkom in onze Buurt"
Dank U !

Hoeve Broekhoven is o.a. een herkenningspunt, waarbij we de eerste en enige andere pelgrimspadwandelaars van vandaag tegenkomen.
Een wegwijzer geeft hier drie kilometer tot Steensel aan, wij gaan echter binnendoor via de bossen, dus met omweg.

Om drie uur steken we een beek met de naam Run over, waarmee we beginnen aan onze laatste etappe van vandaag. Na zoveel omwegen is de romantiek er intussen van af en gaan we met enigszins versnelde pas terug naar de auto, die we om vijf over half vier bij de kerk in Steensel aantreffen.

In tegenstelling tot Limburg zijn we hier geen enkel wegkruis tegen gekomen,
wel ter compensatie enkele Mariakapelletjes.

Wees gegroet.

Tot de volgende keer
 

Nog  60 km tot 's Hertogenbosch

Verder naar de 23e etappe

Terug naar overzicht Pelgrimspad