Dag 5: een dagje Florence

Eerst met de trein naar station Santa Maria Novella
en de eerste in-druk, druk, druk, druk, druk, druk ...

'Onze' gids Anna is 10 jaar ouder geworden
sinds ons vorige bezoek aan Florence in 2012
.
Schrammen op haar gezicht en een mondkapje,
dat de verstaanbaarheid niet ten goede komt.

Voor musea en kerken heb je overal tickets nodig
en nog staan er lange rijen om ergens binnen te komen.

Al gauw ontmoet ik mijn grote marmeren vriend van 4 meter,
maar David staat in de steigers:
hij wordt schoongemaakt.

Daarna spoeden we ons door drukke straten naar de Dom.

Verbazing wekt een oudere heer,
die een hooggehakte schone aan de haak heeft geslagen.
"Hoe kan ze hier op lopen?", wordt naast me gemompeld.

De 'oude brug' vol juweliers
trekt nog altijd veel belangstelling van telefoons.
(Camera's lijken niet meer te bestaan)

We vluchten voor de drukte
en steken de bruine Arno over,

Het beroemde museum Uffizi wordt
vanaf de overkant op de gevoelige plaat gezet.
De binnenkant hebben we niet gezien,

Of het ooit een volgende keer wordt,
lijkt onwaarschijnlijk.