|
Vrijdag - 6 juli 2012 -
dag 5 :
Dolceacqua & Isolabona
07.00 opstaan
vanaf 08.00 uur ontbijt
9.30 vertrek
Vandaag drentelt gids Tina al vroeg rond in het hotel, ze gaat de
hele dag met ons mee op stap en zal ons het binnenland laten zien.
Ze kruipt meteen naast de chauffeur, pakt de microfoon en
vertelt haar ding. Helaas is het moeilijk om de aandacht er
bij te houden, of het nou aan haar teksten ligt of aan de
luisteraar zullen we maar in het midden laten.
In elk geval rijden we, in tegenstelling tot gisteren, de
ander kant op langs de oude, smalle kustweg. Tina noemt deze
weg de Aurelia, deze provinciale weg loopt een stuk lager
dan de
autoweg. Ook liep hier vroeger een spoorweg,
maar daar hebben ze nu een voet- en fietspad van gemaakt.
Maar dat wisten we al, want maandag hebben we dit pad al
gelopen op weg naar Bossana Vecchia.
We rijden midden door San Remo en bij het plaatsje
Bordigherea slaan we rechtsaf het binnenland in. We zetten
koers naar een plaatsje met een prachtige naam: Dolce-acqua
(zoetwater) en komen daar om 10.35 uur aan.
We nemen het reisgidsje er maar weer eens bij:
"Dit idyllische plaatsje in het achterland lijkt thuis te
horen in de middel-eeuwen. Het symbool van de plaats is de
Nervia-boogbrug, die Claude Monet omschreef als een juweel
van lichtheid".
De Nerviabrug met rechts het oude stadje en kasteel
Inderdaad, de boogbrug maakt indruk en de er achterliggende
oude dorpskern niet minder. In een wirwar van straatje en
steegjes, waarbij de huisjes naast en boven elkaar gebouwd
zijn, zoeken we aanvankelijk met Tina, maar later zelf de
weg! Weer wordt veel gevergd van onze conditie, want ook in
Dolceacqua heeft men de gewoonte aangehouden om een kasteel
boven op een berg te bouwen en langs de straatjes die daar
naar toe leiden de huisjes te bouwen. Het kasteel bezoeken
we niet, er is in de steegjes en straatjes genoeg te zien en
we laten de leef- en woonwijze van de bewoners op ons
inwerken.
Zo maar een straatje in Dolceacqua
Om 12 uur hebben we alles gezien en maken we ons gereed voor
een volgende verrassing. Een kwartiertje rijden en we
bereiken Isolabona. Weer een prachtige naam. Het betekent
zoiets als Goed Eiland, maar we hebben geen eiland gezien
hoewel het er wel goed toeven was.
Onze gids Tina heeft hier een lunch voor € 12 pp geregeld in
een Olijfboerderij
(ja, ja, ze heeft zo haar adresjes).
Tenminste, deze eetgelegenheid stond vermeld als boerderij in de
reisgids, maar het is een restaurant waar een olijfpers in
staat. Nou goed, de specialiteit is dat we een 8-tal
verschillende Italiaanse gerechtjes (met de nadruk op -tjes)
geserveerd krijgen, om zo kennis te maken met het echte
culinaire Italië.
Het eerste culinaire hoogstandje!
De smaak van de gerechtjes ben ik inmiddels vergeten, maar
de Italiaanse furie die daar de bediening verzorgde niet!
Fascinerend hoe ze zo'n gezelschap in toom hield, hoe
gedreven en kwiek ze van tafel naar tafel hupte en duidelijk
liet merken wie het hier voor het zeggen had. Indirect had
ik meteen medelijden met haar echtgenoot, maar dat schijnen
vooroordelen te zijn volgens mijn tafelgenote.
Een furie staat niet stil en poseert nooit,
zeker niet voor mij!
Met een toch goed gevulde maag hebben we daarna een
wandeling door Isolabona (o, wat een mooie naam is dit
toch!) gemaakt en alle plekjes die een foto waard waren
gekiekt.
Het geoefende oog van de echte fotograaf ziet elk detail.
Om 15.00 uur hebben we het wel gezien en anderhalf uur later
zitten we bij het zwembad, terug bij het hotel. Deze keer zitten we er niet
naast, maar liggen we er in!
19.00 uur Diner:
1. Italiaanse hapjes
2. Lasagna
3. Kip, aardappelen, courgette
4. Taartje
Drank: 5 grote bier, 1 tonic.
Het was weer een warme dag,
de dames krijgen de smaak te pakken en blijven aan het bier
's Avonds verbiedt de rode vlag een avondduik en zitten we weer naast het zwembad onder de luifel. Het wordt weer een dolle boel met 1 cappuccino, 2 caffè latte, 2 thee en 1 fles water.
dag 6 >>>
|
