|
Zondag - 8 juli 2012 -
dag 7 : Nice & Cannes
07.00 uur: opstaan
08.00 uur: ontbijt
09.00 uur: vertrek naar ...
... Nice
We rijden weer dezelfde weg als gisteren, maar nu voorbij
Monaco naar Nice waar we om 10.20 uur parkeren voor een
prachtig hotel aan de boulevard bij de Middellandse Zee. We
mogen hier tot 12.30 uur zelf ons vermaak zoeken zonder
gids, we hebben gisteren al afscheid genomen van Tina.
We steken de weg over en vallen neer om een rij ijzeren
stoeltjes met vrij zicht op strand en zee. De zon straalt
bijna loodrecht boven ons en we vragen ons af, hoe het toch
komt dat we geen zwemkleding bij ons hebben?

De
ijzeren stoeltjes
Toch wil ik mijn tenen eens aan de Middellandse Zee laten
voelen, dus daal af naar het strand, stroop mijn broekpijpen
omhoog en doe mijn schoenen uit! Au, kiezelstrand, maar
trots sta ik even later voor de eerste keer van mijn leven
met mijn voeten in Middellandse Zee. Het water voelt warm.
Jammer, mijn zwembroek ligt in het hotel!
Jaloers kijk ik om me heen naar de zwemkleding van andere
badgasten:

Maar waar kijkt zij naar????

Mijn witte kuiten trekken nog veel belangstelling!
Terug bij de ijzeren stoeltjes trekken we ons overeind en
gaan toch maar eens de stad verkennen. Het is even zoeken,
maar uiteindelijk belanden we in het oude centrum met een
verrassend mooi marktplein. Er is zon, muziek, mooie
beelden, een prachtige fontein, hier voel je een lichtelijk
bruisende stad waar veel te zien is.

Marktplein in Nice
De tijd is wat kort om alles goed op ons in te laten werken
en langs de lange boulevard lopen we terug naar de ijzeren
stoeltjes. Want om 12.30 uur reizen we verder naar de
volgende badplaats Cannes. "Kannes", zegt de chauffeur, maar
dat vergeven we hem. We hebben hem wel meer vergeven deze
reis!
Nice laten we nu achter ons. Nice is mooi en niet alleen wat
op het strand ligt ...
Cannes
Om 13.30 uur cirkelen we door de smalle straatjes van
Cannes, na enig millimeterwerk van de chauffeur vinden we
een kwartier later eenvoudig een plek recht voor het
gemeentehuis. Of je daar staan mag is een tweede, maar wij
zijn al weg op zoek naar iets eetbaars!
We strijken neer in een overvol Amerikaans restaurant (ja,
ja, ook hier!)! Ik vind buiten een plaatsje
met mijn Mac aan een tafeltje recht tegenover een jong
meisje. Onder het tafeltje staat een enorme koffer en ze
studeert! Naast haar alleen een flesje water.

Oei, bijna knie aan knie!
Natuurlijk doe je in zo'n situatie net of het je allemaal
niet interesseert en kijk je overal naar, behalve naar het
meisje. Maar intussen ... onopvallend probeer ik in het boek
te kijken. Franse grammatica zie ik, da's te moeilijk voor
me om een gesprek te beginnen. Ik kom niet veel verder dan
"wie, wie" in het Frans (dat betekent: "ja, ja").
Ik merk dat van studeren bij haar niet meer veel komt, het
meisje begint mij "ook onopvallend" te bestuderen. Wat zou
ze denken? Zou ze me een rare snuiter met een mal hoedje
vinden die maar een vreemd taaltje spreekt???
Dan ... plotseling begint ze te praten!!! In perfect
Engels! Ik begrijp dat ze binnen iets te eten wil halen en
ze vraagt of ik op haar koffer wil passen. "You speak
English very well", antwoord ik vleiend en verlegen
glimlachend gaat ze naar binnen. Als nu iemand aan haar
koffer komt, sla ik hem vol op de kin!
Helaas ... de rest van mijn gezelschap maakt aanstalten om
verder te gaan. Bij terugkomst kan ik niet laten merken dat
ik ook perfect Engels spreek. Ik zal nooit te weten komen,
waarom een goed Engels sprekend meisje met een grote koffer
Frans zit te studeren in Cannes. "Have a good day", zeg ik
nog snel. "Thank you", antwoordt ze.
Vlug ren ik nog even naar binnen om mijn waterflesje te
vullen. Bij de deur staat een oude Madame ('t prototype van
een tang), die me in het Frans dwingend toespreekt. Ze loopt
erg moeilijk en wijst met haar wandelstok naar mij, haar
dienblad en naar de deur. Er is geen ontkomen aan. Met die
stok ziet ze er gevaarlijk uit. Ook al versta ik er niets
van, ik begrijp dat ze mij als haar bediende wil en dat ik
het dienblad moet oppakken en haar naar buiten moet
begeleiden. Het tafeltje dat ik uitkies is niet goed, ze wil
in de schaduw zitten. Ze kijkt me verwijtend aan. "Je ne
parle pas Francais", prevel ik nog, maar dat dringt niet tot
haar door!
Pffff! Ik keer weer terug op aarde en weet weer waar ik aan
toe ben! Ik spoed me naar mijn gezelschap die al staan te
wachten.
Cannes
Natuurlijk gaan we eerst op zoek naar het gebouw van het
beroemde "Filmfestival van Cannes". Dat hebben we vlug
gevonden, een enorm futuristisch gebouw aan het begin van de
boulevard. Toch even voelen hoe het voelt om even over de
rode loper te lopen.

Over
de rode loper
Ook zien we hier een walk of fame met hand-afdrukken van
beroemde filmsterren, waar ik mijn handen leg in de handen
van mijn favoriete filmster.

Catherine Deneuve
Goed, het filmgebeuren hebben we gezien. Hoe verder? Gaan we
linksaf slenteren over de boulevard en ons vergapen aan het
strandleven, of gaan we rechtsaf richting haven en oude
stad?
Die keuze is vlug gemaakt. Aangezien we nog altijd geen
terrasjes-toeristen zijn kiezen we voor de oude stad, want
die ligt op een berg en is al van verre te zien. De toren
van een fort en de kerktoren lijken een onweerstaanbare
aantrekkingskracht te hebben. En een berg ... als we een
berg zien, dan willen we naar boven.

In
de verte: de oude stad
Het valt niet mee, de temperatuur is minstens 30 graden en
de hellingen gaan weldra in de kuiten zitten. Het is hier
wel rustig, de meeste toeristen hebben waarschijnlijk voor
het strandvertier gekozen. Maar wij niet, wij struinen door
het oude, charmante en rustieke Cannes. De meeste bewoners
blijven door de hitte binnen, er lopen maar weinig mensen
rond en dan kom je enkele Limburgers tegen, die ons
herkennen aan het taaltje. "De waereld is klein", zeggen de
ouders. "Ich vinj dér hie niks aan", zegt de kleine
bijdehante dochter.

Dit tafereeltje wordt uitgeroepen
tot het mooiste plekje van Cannes door onze plekjeskenner!
Om 16.20 uur verlaten we Cannes. Tenminste dat is de
afspraak en dus de bedoeling. Maar een alleenstaande
medereiziger is er niet! Een grote zoektocht begint, die pas
na 40 minuten tot succes leidt.
Toch zijn we ruim op tijd (18.00 uur) in het hotel van San
Remo voor het diner. Nog altijd voor veel reizigers één van
de hoogtepunten van de dag, daarom nu in het Italiaans:
1. Risotto Primavera of Minestrone di Patate e Porri
2. Arrosto di Maiale + Patate Lyonnaise al Prosciutto
3. Macedonia con Gelato
Drank: 4 bier, 1 cola, 1 tonic.
Het was die avond nog lang gezellig onder de luifel bij het
zwembad met bier, caffè latte, capucini en acqua!
dag 8 >>>
|