Onze gids vandaag, Frau Clara (in groene blouse), sprak Duits,
Dat vond niet iedereen geweldig, maar het is niet anders.
Ze was nogal fel tegen de commnunisten en zeer tevreden over
de nieuwe, huidige ontwikkelingen. Ze genoot van de vrijheid
en liet ons ook de huidige woning van Lech Walesa zien. De
leider van de opstand tegen de commnisten, een held in haar
ogen.
"Eigenlijk mot ik geen politiek in mijn bus!", liet de
chauffeur ons vooraf nog weten. Maar hij had geen
alternatief voor Frau Clara.
Onderweg van Gdyna naar Gdansk kwamen we langs deze kerk
(kathedraal) in Sopot.
Even stoppen en uitstappen. Er was ook weer iets
bijzonders mee. De paus was er geweest (en in de buurt
overnacht) en de kerk was meer dan 100 mtr lang of zo iets.
Door deze poort liepen we de stad binnen (het oude centrum)
en vertelde de gids weer van alles.
We kwamen door een autenthiek straatje in het centrum. Het
stond vol met kraampjes en het was druk van toeristen. Er
was een cruise-schip aangekomen met Amerikanen (wist Clara
te vertellen) en ze zouden tot 12 uur in de stad blijven.
Gelukkig!
Gdansk doet een beetje Hollands aan. De huisjes lijken uit
Amsterdam weggeplukt te zijn.
Heeft allemaal met de geschiednis te maken: de Gouden Eeuw.
Even later wandelen we langs de kerk met de dikke toren! Er
was weer iets bijzonders mee: de grootste bakstenen
kerk ter wereld.
Het wederom mooie marktplein en een even zo mooi raadhuis.
Overal waar we lopen staan veel kraampjes, waar vooral veel
spullen van barnsteen worden verkocht. Gdansk schijnt
beroemd te zijn voor deze steensoort uit hars. Dus op de markt
stappen we een juwelierszaak binnen en gaan naar buiten met
een barnstenen souvenir.
Vlak voor het raadhuis staat en fontijn van Neptunus. Dit
zal wel iets te maken hebben met de zee waar deze stad aan
ligt.
Op allerlei manieren proberen mensen iets te verdienen.
Voor 1 Sloty nam een vogeltjes een papiertje uit het bakje
en werd je toekomst voorspeld. Niet gedaan: de taal!
's Middags
We hebben vrij om de stad op eigen gelegenheid te bekijken.
"Tot 3 uur, in het uiterste geval tot half 4", zegt de
chauffeur.
"Wat is het nu, 3 uur of half 4?" Alweer gemor.
Om 3 uur zit iedereen in de bus!
We gaan terug naar de kerk met de dikke, bakstenen toren. We
hadden 's morgens van de gids gehoord dat je de toren kon
beklimmen. Dat doen we, 400 treden, op eigen tempo!
Boven op de toren had men een platform gebouwd (op zijn
Pools). Het was gammel en slecht onderhouden, veel roest.
Het uitzicht was weer interessant .. hoewel, na de zoveelste
beklimming van een toren ... alles went.
Eigenlijk was de bouwwijze van de toren interessanter, je
kon van binnen de bakstenen-constructie prima bekijken (en
tevens even rusten).
Buiten de kerk bij de ingang stond dit zangkoortje.
Me bedenkend: "Kom, laat ik ook eens een foto maken!"
Zo gedacht, zo gedaan.
We kregen honger en gingen op dit straatje op zoek naar een
eetgelegenheid.
En daar ontdekten we een pannenkoekhuisje.
