Vrijdag - 13 augustus 2010 -

dag 4 : Workum, Sneek, Joure, Thialf

Uiteindelijk bereiken we over een brede provinciale weg Workum en gaan op zoek naar een parkeerplaats. Die vinden we bij een supermarkt met een vreemde naam: Poiesz. Aangezien we vandaag nog wat boodschappen willen doen, gaan we dat maar eerst doen.

Daarna laten we de auto staan en wandelen richting centrum, waar we al doorheen gereden zijn toen we hier aankwamen. Zo groot is Workum niet. We zien weer zo’n grote plompe kerktoren, nu met een spits die er eigenlijk helemaal niet bij past. De toren trekt onze belangstelling niet meer, maar wel een oud gebouwtje waar de VVV in gevestigd is. Het is er donker binnen en ik bemerk bij het afzetten van de zonnebril, dat ik mijn andere bril vergeten ben. Dat wordt weer teruglopen naar de auto, want we zijn van plan om in Workum het Jopie Huismanmuseum te bezoeken en binnen is een zonnebril erg lastig.

Bij de VVV zien we uiteraard folders over het museum, die we dan ook meenemen. We weten waar we moeten zijn, halen eerst de bril op en staan even later bij de kassa van het museum.

Jopie Huisman (1922 - 2000) was een hele eenvoudige man, een amateur eigenlijk die mooie, precieze tekeningen en schilderijen maakte. Geboren en opgegroeid in Workum, vormde zijn handel in lompen en metalen zijn belangrijkste bron van inspiratie. Zijn werk wordt hier dus gepresenteerd in een prachtig, modern museum. We vinden het zeker de moeite waard en bekijken met veel aandacht de tekeningen en schilderijen. De presentatie is goed opgezet met een levensbeschrijving op video en zijn ontwikkeling als autodidactisch kunstenaar is goed te volgen.

Er is ook nog een presentatie van een schoenenontwerper Jan Jansen, maar dat spreekt ons niet aan. Nadat we weer buiten staan, besluiten we de rest van Workum te bezichtigen. Maar dat valt eigenlijk wat tegen. We lopen de hoofdstraat af met ook hier de typische Friese panden en komen bij een volgende kerk, maar die is gesloten. Er is ook nog een museum bij voor kerkelijke kunst, maar dat geloven we wel.

Zo komen we via de Dwarsnoard bij de Trekvaart waar een ophaalbrug is. Hier staat ook een bankje, waar we al langer naar op zoek zijn voor onze lunch, dus we besluiten hier even te pauzeren en wat te eten. We hebben ook nog wat afleiding, want de ophaalbrug gaat regelmatig omhoog om boten te laten passeren en ook weer dicht om het verkeer over de weg te laten passeren. Dit alles wordt geregeld door een brug-wachter, die vanuit een hokje naast de brug alles regelt. Op een groot geel bord staat: “Bruggeld € 0,70”. Voor dit bedrag is hij bereid de brug omhoog te doen en met een hengel waar een klompje aan hangt haalt hij het gevraagde geld op. Aan de onderkant van de brug heeft de brugwachter (neem ik aan) een grote afbeelding van een zeemeermin bevestigd met pronte borsten. Wanneer de brug openstaat kijkt zij wachtende automobilisten, fietsers en voetgangers voor de slagboom vriendelijk aan, tenminste als je aan de goede kant van de vaart staat. Wij zitten aan de goede kant!

Terug bij de auto zetten we koers naar Sneek, een plaats die wat groter is. Sneek is o.a. bekend van zijn grachten en de Waterpoort (het symbool van de stad). Het parkeren lukt hier ook weer bij een winkelcentrum aan de rand van de binnenstad en we gaan op weg naar waar we bezienswaardigheden vermoeden. We gaan nog even een ANWB-winkel binnen, waar we een plattegrondje op de kop tikken.
Via de Veemarkt, waar we geen WC kunnen vinden terwijl er toch een verwijsbordje hangt naar een openbaar toilet, komen we bij de Waterpoort, een toegangspoort naar het oude centrum in vroegere tijden. Het is eigenlijk ook een brug die overdekt is. We schieten wat foto’s en lopen dan weer de stad binnen.

We treffen het, langs de grachten is een kunstmarkt. Hoewel het al wat later op de middag is en sommige kunstenaars al opruimen, is het toch nog heel interessant en gezellig. Nadat we alles gezien hebben, zoeken we bij hoge uitzondering toch maar eens een terrasje op. Of we behoefte hebben aan koffie of een wc laat ik maar even in het midden. We zitten op een mooi plekje, vlak langs de gracht, lekker in het zonnetje en leuke bediening. Wat wil een mens nog meer?!

Nou …. eehhh, bijvoorbeeld winkelen. Toch stappen we nergens binnen. Het valt wel op dat hier eigenlijk veel standbeelden in het winkelcentrum staan, er valt dus toch weer van alles te zien! Maar het Sneekermeer met zijn ongetwijfeld mooie haven en talloze zeilboten hebben we niet gezien, want het is al half 5 en er staat nog een stadje op ons programma!

We gaan onze auto maar weer eens opzoeken.In Joure is parkeren geen probleem, het is een vrij klein stadje vooral bekend door de Douwe Egberts koffie. Hier zullen we ook een eetgelegenheid moeten zoeken … benieuwd of we wat vinden. Maar ook in Joure is wat te doen, geen kunstmarkt maar een braderie. Daardoor zijn veel gelegenheden nog open en is er volop bedrijvigheid in het stadje. Eigenlijk hadden we hier het Ambachtelijk Gemeente Museum op het programmam staan, maar daar zijn we te laat voor, dat is op dit tijdstip natuurlijk gesloten dus we hoeven het ook niet te zoeken. Dan maar wat rondkijken op de braderie. We ontdekken een nostalgisch Douwe Egberts winkeltje, ingericht als in de vijftiger jaren.

We worden geholpen door een vriendelijke mevrouw die alle tijd voor ons heeft. Er treden ook wat bandjes op en we blijven wat langer staan bij een trio met vetkuiven dat onvervalste rock and roll ten gehore brengt. Leuk!

Bovendien wordt even later onze aandacht getrokken door een reclamebord op de stoep, waarbij de plaatselijke Chinees een maaltijd aanbiedt voor een schappelijke prijs. Doen? Ja, doen we. We worden verwezen naar een plekje langs de muur voor twee personen. We hebben geluk, want even later is de zaak stampvol, er zijn meer Jourenaren die van deze aanbieding gebruik willen maken. Voor € 26,75 hebben we hier met zijn tweetjes gegeten, dus dat geeft een voldaan gevoel, zowel in de maag als in de beurs.

We wandelen terug naar de auto en bij het verlaten van Joure ga ik nog even tanken. Morgen gaan we naar huis en dat doe ik het liefst met een volle tank. Voor € 63 is ook aan de behoefte van ons Peugeotje voldaan. Op weg naar ons hotel neem ik op een autowegknooppunt de verkeerde afslag, waardoor we een flinke omweg moeten maken. O, maar de tank is vol en de magen zijn gevuld, dus wat maakt het uit.

Even later rijden we weer richting Wolvega, maar komen eerst langs Heerenveen. We zien het Abe Lenstra Stadion en even verder de afslag Thialf. Zullen we daar nog even gaan kijken??? Het Schaatsstadion Thialf??? Och waarom niet! Knipperlicht naar rechts en we rijden een buitenwijk van Heerenveen binnen. Het is al laat, geen verkeer op de weg en bijna donker, dus eigenlijk is er niet zoveel te zien. We rijden de parkeerplaats voor het Stadion op, er staan enkele auto’s en een camper. Het stadion lijkt op een grote sporthal, zoals we in Echt ook hebben. Er is eigenlijk helemaal niets te zien.

Ik probeer nog om rond het stadion te rijden, zodat ik ook de zijkant en de afmeting kan zien, maar ook dat is niet spectaculair. De buitenkant ziet er verweerd uit en het staat tussen bosschages, ook hier nauwelijks iets te zien.

 Op mijn voorstel om maar terug te gaan naar het hotel wordt naast me gretig bevestigend gereageerd! Om 10 uur zijn we terug bij het hotel Wolvega. Ik noteer de kilometerestand: 200.709 km.

dag 5 >>>